Zandakkerroute: Op de zandgronden van het Land van Montfort worden akkers afgewisseld door grasland en bossen, vandaar de naam Zandakkerroute. U fietst door het zachtgolvende laagterras van de Maas dat aan de oostzijde door de Nederlands- Duitse grens wordt afgebakend. Niet alleen de Maas heeft zijn sporen in het landschap achtergelaten, ook de Roer heeft in het verleden bochten afgesneden en meanders en terrassen gevormd. Het rijke kerkenbezit in Limburg is het resultaat van het eeuwenlange roomse leven. Fraaie kapelletjes en kerkjes – vooral in gotische en romaanse bouwstijl – zijn tot in de kleinste buurtschappen te vinden. Een hoogtepunt in de tocht is de karakteristieke romaanse basiliek van Sint Odiliënberg. Voordat je Montfort binnenfietst, kom je langs de ruïne van Kasteel Montfort, dat uit 1267 stamt. Nog aan het eind van diezelfde eeuw werd de Grauwert, een aan de achterzijde ronde en van voren in een scherpe punt toelopende toren, eraan toegevoegd. De overblijfselen van deze toren verdedigen de ruïne ook nu nog. In 1686 werd een deel van het kasteel gesloopt en werden de grachten gedempt. Het geheel is echter zijn stoere en imposante indruk niet kwijt. Het was dan ook eeuwenlang een van de grootste kastelen van Nederland en verdedigde de zuidgrens van Gelre. Onze koning draagt nog steeds de titel Heer van Montfort. In 2015 werden de eeuwenoude ton- en kruisgewelven van de oostelijke kelders gerestaureerd. De kelders zijn sindsdien geopend voor publiek (Huysdijk 4, www.kasteelmontfort.eu).
Bosgebied Het Sweeltje is sinds 2000 eigendom van Het Limburgs Landschap. Het ligt op een gordel van stuifduinen uit de voorlaatste ijstijd. De zandige bodem is droog en voedselarm. Er groeien voornamelijk grove dennen, met zo nu en dan wat berken, lijsterbessen en zomereiken. Ook is hier en daar een plukje heide overgebleven.
Steeds meer mensen willen worden begraven in een natuurgebied. Natuurbegraafplaats Bergerbos is zo’n mooie pek. Vijf pilaren staan bij de toegangsweg, ze symboliseren de vijf vingers van een hand. Middenin alle natuurschoon staat een gedenkmonument met een gedicht van Mine Stemkens. Eromheen liggen basaltblokjes met erop de namen van de overledenen. Een vakletter toont waar de personen zijn begraven of bijgezet. De landelijke wegen in de omgeving van Posterholt worden omzoomd door statige eiken en beuken. Eenmaal voorbij dit dorp worden de akkers en weilanden steeds meer afgewisseld door naald- en loofbossen. De Vlootbeek meandert weer. In 2014 heeft Waterschap Roer en Overmaas de oevers van de beek tussen Montfort en Posterholt minder steil gemaakt. Ook kronkelt de beek op bepaalde trajecten weer. Dat is beter voor dieren en planten in en om het water. Er is een vispassage aangelegd, zodat vissen als de snoek, beekprik en riviergrondel hun weg door de beek weer vinden. Tijdens de werkzaamheden stuitten ze op resten van vuursteen. Hieruit blijkt dat jager-verzamelaars al zo’n 8.000 jaar geleden rondtrokken in het Vlootbeekdal. De trappisten die in de Abdij van Lilbosch wonen zijn van de Cisterciënzer traditie. Het is de nog enige overgebleven echte kloosterboerderij van Nederland. Het landbouwbedrijf (o.a. granen, suikerbieten, koolzaad) is de belangrijkste inkomstenbron. Uit de ommuurde moestuin en boomgaard komen groenten en fruit voor eigen gebruik. Inmiddels beroemd zijn de met respect voor dier en milieu gehouden Livar kloostervarkens. De producten zijn te koop in de abdijwinkel van Lilbosch (Pepinusbrug 6, www.abdij-lilbosch.nl).
Tip: Sla knooppunt 76,70 en 94 over en rijd binnendoor over Lhee, direct naar knooppunt 95. Na de koffie in Spier rijd je terug langs het mooiste heidegebied van Nederland. Prachtige vergezichten.
Fietsen op de zandgronden van het land van Montfort.
Parkeren op de Dijk (6065 CE) te Montfort, bij de supermarkt (knoppunt 7) is meestal wel een plekje vrij.
